Het jaar was 2021. Enkele maanden voordat het Bataviaweekend zou zijn. Het was nog onzeker of het weekend door kon gaan, maar langzaam begonnen de voorbereidingen op gang te komen. Omdat ik enigszins uit de omgeving kom, werd mij gevraagd of ik de rit uit wilde zetten. Hoewel ik dit nog nooit gedaan had, vond ik het wel een leuke uitdaging. Ik kroop achter Google Maps en probeerde een leuke route te bedenken. Maar ik liep al snel een beetje vast. De meeste wegen hadden we zo langzamerhand al wel gehad in eerdere edities. Ik wilde een nieuwe omgeving aanboren. Dit zou wel betekenen dat de rit langer zou worden. Na enig overleg besloten we het dit jaar te proberen.
Voorrijden
Toen het Bataviaweekend niet door kon gaan besloten we met wat vrienden toch zelf dat weekend
naar de camping te gaan. Dan konden we gelijk de rit proberen. We vertrokken om 11:00, hebben uitgebreid geluncht en waren rond 16:30 weer terug. Het was dus in ieder geval mogelijk. De rit moest hier en daar wat aangepast worden, maar ik was tevreden.
Door naar 2022. Twee weken voor het Bataviaweekend de rit nog eens gereden om te kijken of alle wegen nog vrij waren en de foto's te schieten. Twee leuke stukjes moest veranderd worden door afsluitingen en we hebben geprobeerd niet al te moeilijke foto's te maken. Wel hebben we er wat instinkers tussen geprikt.
De dag van de rit zelf
Ik heb begrepen dat sommigen bij het horen van de afstand al afhaakten. Dat vind ik wel jammer, maar ik begrijp het ook wel. Maar gelukkig kreeg ik van iedereen die de rit gereden had te horen dat ze het een hele mooie route vonden. Al vonden verschillende mensen hem toch wel wat te lang. Anderen vonden dat juist prima. Al met al was het een geslaagde rit, al zal ik hem een volgende keer toch korter proberen te maken.
Er waren onderweg 27 foto's te vinden, waarvan er 6 verkeerd waren omdat ze aan de verkeerde kant van de route stonden. Als je de letters bij de 21 goeie foto's in de goede volgorde zette kwam er het begin van een zin uit die afgemaakt moest worden.
"Na al dat gehobbel wil men....." De 6 foute foto's vormden trouwens het woord "Cooper". Dit was een geheim codewoord voor wie echt scherp was. Bij alle ingeleverde resultaten was er niemand die het helemaal goed had. Er moest dus wat creatief gejureerd worden.
De winnaars
Uiteindelijk ging de winst naar Pascal Sotthewes en Ellen Willink. Zij leverden ook als eerste hun blad in en hadden de zin "Na dat gehobbel wil men sleutelen" gemaakt.
De tweede prijs ging naar Freydis, Laurens en Selina Versluis met de zin "Na dat gehobbel wil men Diclofenac".
De derde prijs ging naar Rico van Driel en Jamie Mastenbroek. Hoewel zij geen zin hadden kunnen maken van de letterwirwar, zagen ineens het woord Cooper. Zij waren hiermee de enigen die het codewoord gevonden hadden.
Hiermee was voor mij mijn werk gedaan. Ik heb ervan genoten en ben blij dat men het een mooie route vond. Ik ga (als het nog mag) voor volgend jaar proberen net zo'n mooie route te maken, maar dan wat minder lang.
Ik wil als laatste nog even wat andere slagzinnen onder de aandacht brengen, omdat die heel dichtbij, heel creatief, óf heel mooi waren.
Mecia & Ivo: Na de hobbel wil men bier
Peter & Angela: Hier kunnen we niks van maken, maar we willen na "al die hobbels" koffie!
Shival Wesselink en Rien Wesselink: Wie zonder zonde is werpe de eerste steen, zoals het Bataviaweekend is er geen één.
Emy, Monique en Jessica: Na corona weer genieten met de club. Nieuwe mooie herinneringen maken. Deze pakken ze ons niet meer af!
Tot volgend jaar,
Jurjaen