Voor mijn site maak ik wel vaker testritten in nieuwe auto's, maar vandaag mocht ik dan voor het eerst eens een nieuwe Cooper besturen.
Wellicht dat jullie het ook leuk vinden om mijn verslag eens te lezen...
------

Mini Cooper
1.6 16v Chili



Intro
OK, hij rijdt al weer een heel tijdje rond op de Nederlandse wegen. Zelfs de facelift is al weer een jaar geleden. Toch had ik als fan van de klassieke Mini nog nooit in een nieuwe Cooper gereden. Hoog tijd dus om deze auto eens van dichterbij te bekijken. De vaak gehoorde klacht bij de liefhebber van de klassieke Mini is dat deze nieuwe versie geen Mini meer is. Gekscherend wordt hij in die kringen ook wel Bini genoemd als woordspeling op de huidige eigenaar: BMW.
De Cooper was vroeger de snelle uitvoering van de Mini. In de jaren 40 dook de naam Cooper al op in de racesport. De mini-bekendheid kreeg Cooper midden jaren 60 door de racekennis los te laten op de kleine mini. Met als gevolg dat het kleine autootje alle grote en gerenommeerde merken achter zich liet in vele rally's, waaronder 4 maal opeenvolgend in de prestigieuze rally van Monte Carlo. De naam Cooper kun je dus niet zomaar gebruiken. Mag deze Mini de naam Cooper met recht dragen of doet het de naam tekort?

Het interieur
Wanneer je in de auto zit, springt het druk opgezette dashboard meteen in het oog. Alle knopjes concentreren zich in de middenconsole en daarbuiten is ook vrijwel geen knopje meer te vinden. Natuurlijk valt ook de prominent aanwezige snelheidsmeter in het midden direct op. In de eerste mini's was dat zijn plek en nu is die plek hem weer toevertrouwd. Er zijn veel knipogen te vinden naar het origineel. De ventilatieroostertjes zijn nog praktisch hetzelfde en de schakelaars zitten ook allemaal nog steeds netjes op een rijtje middenin de auto. Enkel de toerenteller bevindt zich buiten deze drukte, namelijk bovenop het stuur. Er is dus aan de ene kant goed gekeken naar het origineel, maar aan de andere kant is het wel erg druk opgezet. De geestelijk vader van de Mini, Sir Alec Issigonis, had juist eenvoud tot doel. Zelfs ruimte voor een radio was er niet in het dashboard van het origineel, een asbakje was wat hem betreft al gek genoeg.
De sportief gevormde stoelen zijn wat hard, maar zitten desondanks heerlijk. Ze geven enorm goed steun, met name ook aan de zijkant door hoog opstaande lendensteunen. De achterbank zit op zich ook prima, al wordt een lang verblijf op de achterbank tijdens een rit waarschijnlijk niet heel prettig, doordat been- en hoofdruimte te wensen over laat. Ook de kofferruimte is erg minimaal. Waarschijnlijk zijn deze 2 aspecten kind van de rekening geworden in de keuzes om een echte Mini te blijven.

Het exterieur
Ondanks dat de Mini fors gegroeid is ten opzichte van zijn illustere voorganger, is het toch nog steeds een herkenbare Mini. Het rechtopstaande glas, de bollingen in de motorkap achter de koplampen, de verchroomde grille met horizontale lamellen, de zwarte kunststof spatborden..... Zomaar een paar punten die op zowel de klassieke als op de nieuwe Mini terug te vinden zijn. Daarnaast zijn er natuurlijk nog de echte Cooper-kenmerken. Het witte dak, de witte spiegels, de witte bonnetstripes en de verstralers.
Leuk om te zien vind ik dat ook wat minder in het oog springende zaken op de originele plekken terug zijn te vinden. Zo zitten de knipperlichten nog steeds als 'bolletje' onder de koplampen, zijn de deurgrepen nog steeds van chroom en worden de chromen voor- en achterbumper gesymboliseerd door een chromen strip op het nieuwe model.

Het rijden
Met het rijden zal deze nieuwe Mini moeten bewijzen dat hij de naam Cooper waardig is. De klassieke Cooper gaf je het gevoel dat je een kart bestuurde. Laag bij de grond, flinke acceleraties en het betere gooi- en smijtwerk in de bochten zijn daar enkele kenmerken van. Het wordt wat eentonig, maar ook wat dat betreft hebben de ontwerpers goed naar het origineel gekeken (en niet alleen gekeken, lijkt me).
De motor is met zijn 115 pk goed toegerust om pittig te kunnen rijden. De rauw klinkende motor accelereert gretig wanneer het gaspedaal eens wat dieper ingetrapt wordt. En dit doet hij zowel vanuit stilstand als bij hogere snelheden. De motor komt geen enkel moment tekort om aan de vraag om versnelling te voldoen. En dan te bedenken dat de overtreffende trap nog beschikbaar is in de Cooper S. Deze Mini heeft een wegligging als een dijk, geen bocht lijkt hem te gek te zijn en bij een stukje flink sturen komt ook echt het 'ouderwetse' kartgevoel weer boven. Het sportonderstel waar deze auto over beschikt, zorgt er tevens voor dat je continu één bent met het wegdek. Sommigen zullen het (op den duur) vervelend noemen, ik noem het Mini.
Als er dan toch een minpuntje bij het rijden naar voren is gekomen, dan is het dat deze geteste auto wat naar rechts trok. Maar ik mag er, BMW kennende, toch vanuit gaan dat dit een probleempje was van deze geteste auto alleen.

Slot
Zelf heb ik ook altijd getwijfeld of ik deze auto nou Mini moest noemen. Misschien op grond van de grootte en de letterlijke betekenis van het woord mini niet, maar nu ben ik er helemaal uit: Het is een echte Mini en een echte Cooper. Wat model betreft en wat rijgedrag betreft zijn de makers er prima in geslaagd om het goede van het origineel te behouden en het geheel in een eigentijds jasje te steken.
Deze Mini is niet een uiterst praktische auto, met name omdat hij ruimte achterin behoorlijk ontbeert, maar deze auto koop je daar ook niet voor. Het is een auto om te besturen en om je van A naar B te brengen. Heb je een auto daarvoor nodig en houd je wel van een beetje anders? Dan is dit dé auto: hij is van binnen anders, hij is van buiten anders en hij rijdt anders dan iedere andere auto in zijn klasse. En ja, je moet er even voor in de buidel tasten.... maar dan heb je ook wat!

Plus
+ Dichtbij zijn roots
+ Motor
+ Wegligging

Min
- Té druk dashboard
- Ruimte achterin
- Naar rechts trekken

Dank aan Minidealer Oolbekkink te Zwolle.










Meer foto's en meer tests zijn te zien op http://www.rijtesten.nl
Een direct link naar de test: Mini Cooper

Leuk om te lezen! Goed geschreven en erg mooie foto's

Wilbert schreef:
Als er dan toch een minpuntje bij het rijden naar voren is gekomen, dan is het dat deze geteste auto wat naar rechts trok. Maar ik mag er, BMW kennende, toch vanuit gaan dat dit een probleempje was van deze geteste auto alleen.
...

Min
- Naar rechts trekken

Het naar rechts trekken houdt denk ik verband met de brede wielen i.c.m. de run-flat banden (ik zie hier 18" JCW velgen), ik bespeur daar ook een spoortje van (17"). Ik ga ook mijn best doen om "normale" banden eronder te krijgen als deze aan vervanging toe zijn, want het schijnt dat het vooral komt door die RF-banden (kan nooit lang duren eer ze op, zo lekker is het om dit ding bochten om te hoeken )

De standaard stoelen zijn inderdaad minder prettig (plat, daar zit je op, niet in), de sportstoelen in de Chili zijn prima, hooguit een beetje korte zitting maar ik heb er zelf nog geen last van gehad.

Wat betreft het dashboard, mag ik vragen welke kleur dashboard deze had? Ik vind dat de kleur erg veel uitmaakt of je het als druk ervaart (in het begin, toen zilver nog standaard was en er volgens mij zelfs geen andere keuze was, heb ik wel eens het woord "kermis" gebruikt ). Als ik moest kiezen uit het standaard aanbod zou het antraciet worden, in mijn Checkmate is het dashboard uitgevoerd in de donkere blauwe kleur van de buitenkant en dat is echt schitterend.

Verder kan ik eigenlijk niet meer doen dan me hierbij aansluiten. Nu ik bijna een week zelf in een Mini2 Cooper rondrijd heb ik echt de kans gekregen om te constateren dat het qua rijden toch eigenlijk wel heel dicht bij het origineel ligt. De classic blijft "my first love", maar voor woon-werk verkeer is dit een prima laternatief

Dan als laatste: ik denk dat de redactie van het clubblad het ook heel aardig vind om dit te ontvangen. redactieseven@minisevenclub.nl
Ik laat het geheel aan jou over of je het leuk vind als dit in het clubblad geplaatst zou worden.

Goed geschreven. Je hebt de job die ik als kind in gedachten had voor later . De laatste weken ben je druk aan het testen gewest, mag ik vragen in welke hoedanigheid je dat doet ? Beroepsmatig in bijberoep, hobbygewijs, of... ?

Mooi verhaal Wilbert. Ik kan geen nieuwe betalen dus blijf nog lekker in mijn gezellige oude Mini rijden.

Wat is dat voor lokatie. Is dat bij Zwolle? Mooie shoot.

Groeten Pascal

Er is er maar 1 het origineel heh, dus het is ook weer niet of je bakken tekort komt Ik vind het erg leuk dat dit geschreven is vanuit de vraag in hoeverre het nou op het origineel lijkt. (Het idee was van de week bij mezelf ook al opgekomen, grappig dat juist nu iemand anders er ook mee komt).

Eelke schreef:
Dan als laatste: ik denk dat de redactie van het clubblad het ook heel aardig vind om dit te ontvangen. redactieseven@minisevenclub.nl
Ik laat het geheel aan jou over of je het leuk vind als dit in het clubblad geplaatst zou worden.

Eelke schreef:

Wat betreft het dashboard, mag ik vragen welke kleur dashboard deze had?

Racing Green":altomfpm]De laatste weken ben je druk aan het testen gewest, mag ik vragen in welke hoedanigheid je dat doet ? Beroepsmatig in bijberoep, hobbygewijs, of... ?[/quote:altomfpm]

Het is echt een hobby. Ik ben in het dagelijks leven docent op een VMBO. (vandaar dat ik de laatste 2 weken wat meer tijd er voor had )

PRAY":altomfpm]Mooi verhaal Wilbert. Ik kan geen nieuwe betalen dus blijf nog lekker in mijn gezellige oude Mini rijden.

Wat is dat voor lokatie. Is dat bij Zwolle? Mooie shoot.
[/quote:altomfpm]

Voor mij hetzelfde hoor: de oude Mini blijft mijn beste vriend (al is het al vanwege de financiën)

De foto's zijn gemaakt bij Vilsteren. Wilde het eigenlijk bij het plaatselijke kasteel doen, maar daar mocht ik niet komen (privé terrein). Dit is bij de molen.

Wat betreft het dash, dat ziet er uit als antraciet. Maar... met het interieur chroom pakket. Ringen rond de tellers, rond de knoppen (gevarenlicht en dashverlichtinginstelling) bij de tellers, rond de toerenteller, bij de versnellingspook, bij de bekerhouders... alles chroom. Kan me voorstellen dat je dat als te druk ervaart, ik vind het zelf ook 3x niks.

Standaard zijn de meeste dingen die hier chroom zijn zilvergrijs metallic (soms glanzend, soms mat), bij de knoppen voor gevarenlicht en dashverlichting is het gewoon hetzelfde zwart als de knop zelf.

Dat chroom is echt over the top (naar mijn bescheiden mening, natuurlijk).

Inderdaad antraciet, met een chrome line interieur pakket. Automatische Airco kan ik nog ontdekken, en een driespaaks stuurwiel (Chili) (met overigens een toevoeging van 2 knopjes naast de radio bediening (links) vind ik een minpunt, daar ze erop zitten maar loos zijn als je niet de voorbereiding op blue tooth neemt uit de optie lijst.) Ik heb die knopjes straks ook, maargoed dat was niet de vraag. Antraciet is standaard als je geen kleur kiest.
Trouwens zo'n Tom Tom ik ook maar een aanfluiting voor je interieur. Ook een persoonlijke mening.

mini7benno schreef:
(met overigens een toevoeging van 2 knopjes naast de radio bediening (links) vind ik een minpunt, daar ze erop zitten maar loos zijn als je niet de voorbereiding op blue tooth neemt uit de optie lijst.)

OT-aan: Wie weet laat ik ze ook wel activeren door zoiets als een carkit achteraf, heb me alleen laten vertellen dat de radiobediening (mute) dan niet zou werken. Lijkt me een koud kunstje voor de geoefende KPN inbouwer, maargoed. Voorlopig is de spaarpot hier leeg. OT-uit.

Eelke schreef:
Het naar rechts trekken houdt denk ik verband met de brede wielen i.c.m. de run-flat banden (ik zie hier 18" JCW velgen), ik bespeur daar ook een spoortje van (17").

Goed verhaal!!!!

*ff compleet niet om een mini/MINI-discussie te starten*

Heb zelf ooit -voor aanschaf van mien blauwe schoonheid- een mini one standaard gehuurd bij de europcar. Pa was helemaal voor: 80 in z'n 2! Pa was overigens compleet tegen een ouwe mini. Die kreukelzone, kleine wieltjes, gevaarlijk, ... "koop nu een corsa en over 2 jaar een NIEUWE" was het adagium geloof ik.
'k Was een beetje eigenwijs en ben uiteindelijk terug gegaan naar naar mijn matchbox-exemplaar (jee, toen zal ik een jaar of 5 geweest zijn... (en hij was (is nog steeds) rood)).
Laat me voorop stellen: de afgelopen 2 jaar heb ik NOOIT, NOOIT, NOOIT spijt gehad. Vind elke minuut rijden in die 'ouwe' een feest! Vind het leuk om 't ding te "knuffelen" (poetsen). Ben zelfs trots om met de mijne een nieuwe tegen te komen. Genieten = onlangs naast een nieuwe blauwe naastelkaar bij een stoplicht te staan (ik trots op de mijne; zij -denk ik op haar manier- op de hare).

Op het forum las ik laatst over ongelukken. Met extra gratis voor nix foto's erbij. Dan realiseer je je dat pa eigenlijk 'best wel' gelijk had.

3 maanden geleden reed ik nogmaals een MINI (had gewoon even mazzel). Mijn conclusie: het rijdt niet hetzelfde. Het *stuiteren* op de klinkers is er wel, maar is er niet. In plaats van de smurfenruimte om mij heen kan ik languit zitten om te schakelen. En een (ja, ik weet: wellicht -gevaarlijk- optische) stevigheid om je heen. Moet me van het hart: wat een ontzettende lelijke poging die verstralers te immiteren!!!! Vond een bijzonder gaaf punt van herkenning: de retro-switches voor mistlicht, achterruitverwarming, etc. En -heel eerlijk- toch ook de looks.

Een MINI: het is geen mini. Ik voel het als ik ernaast sta. Maar moet ik daarnaast/in plaats daarvan niet heel eerlijk zeggen: het is niet mijn mini?
Ik weet het niet....

Afgelopen zomer zei een vriend van me (DS-rijer) dat hij had nagedacht over zijn volgende heilige koe. Hij opperde de optie MINI. Ben toen eens na gaan denken. Ik hoop nog jaren in de mijne te rijden. Maar is dat geen optie meer dan ken ik -vooralsnog- de eerste op de verlanglijst!

Fair Arie schreef:
De test MINI staat niet op 18" JCW maar op 17" R88 velgen.

lore schreef:
3 maanden geleden reed ik nogmaals een MINI (had gewoon even mazzel).

Kijk, het is niet dezelfde auto, daar kunnen we heel kort over zijn. De Mini2 is van begin af aan ontworpen voor maximaal rijplezier, bij de originele Mini was dat een onbedoeld bij-effect dat heel veel succes heeft opgeleverd. Maar dat is dan ook net waar de overeenkomst zit. Je kan met een Mini2 net zo lekker boenderen als met een classic. Maar het mist ook wel wat van de charme.

Ik vond Wilberts recensie een gaaf stuk. Er straalt iets van blijheid doorheen! Wilbert vraagt zich af of hij het ding mini mag noemen en concludeert: Jep, dat mag: qua rijgedrag en vorm, we hebben te maken hebben met het goede van origineel in een eigentijds jasje.

Ik word ook blij van het rije-rije-rije-in-een-wagentje! En ik denk: stel nou, ik had eerst een corsa en nu -na 2 jaar- een MINI. Vooruit: op aanraden van mensen als Demelza (btw 't was idd weer in een one, doch ondanks gebrek aan sportonderstel reed ik toch met smile) een Cooper. Dan had ik misschien wel met net zoveel grijns rondgereden als nu. En geboenderd. En geboend (met turtle). Mijn punt is dat ik volgens mij zou een deel van de charme van het rijden halen uit 't feit dat het juist mijn karretje was.

Even een vraagje tussendoor:

Weet iemand wanneer het volgende clubblad uitkomt? Deze test komt daar namelijk ook in te staan en ik ben natuurlijk erg nieuwsgierig.

Vandaag lag er al een MSCN-envelop op de mat, maar daar zat de nieuwe clubpas en een nieuwjaarspresentje in (ook leuk ).
Helaas nog geen Seven erbij.

Meestal 2e week van de even maand, dus met een week of 2

Dank u!

Ik krijg het blad al een paar jaar in de bus, maar let nooit op wanneer ie nu precies komt.

Hij is gister binnengekomen. Erg leuk om het eens op papier te zien!